قهوه اندونزی
نژاد عربیکا از گیاه قهوه که نوشیدنی تهیه شده با دانه‌های آن از پرطرف‌دارترین خوارکی‌ها در سطح دنیاست، در خاک‌های آتشفشانی مناطق کوهستانی نزدیک خط استوا، در ارتفاعات حدود بین ۹۰۰ تا ۱۸۰۰ متری از سطح دریا بهترین رشد را دارد. همه‌ی این‌ها اندونزی را به یکی از ایده‌آل‌ترین مکان‌های جهان برای کشت قهوه تبدیل کرده است.
تاریخچه قهوه اندونزی
قهوه اندونزی، به قهوه‌های کشت شده در این کشور گفته می‌شود. اندونزی با عرض بیش از ۵۰۰۰ کیلومتر و بیش از ۱۷.۰۰۰ جزیره، بزرگ‌ترین کشور مجمع‌الجزایر در جهان است. پر جمعیت‌ترین کشور آسیای جنوب شرقی با ۱۲۰ آتشفشان فعال، بارندگی فراوان، خاک حاصل‌خیز و دمای ایده‌آل، محیط مناسبی برای کشت قهوه فراهم کرده است. بنا به گزارش سازمان جهانی قهوه، در سال ۲۰۱۸، اندونزی چهارمین کشور بزرگ تولیدکننده‌ی قهوه در جهان بود. گیاه قهوه، بومی مجمع‌الجزایر اندونزی نبود. در قرن ۱۷، زمانی که اندونزی هنوز تحت اشغال هلندی‌ها بود، کمپانی هند شرقی هلند، گیاه عربیکا را به اندونزی برد. این عمل به دنبال شکستن انحصار جهان عرب در تجارت قهوه انجام شد.
انواع قهوه اندونزی
اندونزی از چندین جزیره در اقیانوس آرام تشکیل شده که در «کمربند قهوه» واقع شده‌اند. در ادامه به معرفی برخی از معروف‌ترین آن‌ها می‌پردازیم:
بالی، غربی‌ترین جزایر سوندای کوچک، در شرق جاوه، بین اقیانوس هند و دریاهای جاوه و فلورس واقع شده است. بالی که به دلیل مناظر خیره‌کننده و تنوع‌زیستی غنی خود شناخته شده است (بالی بخشی از مثلث مرجانی است)، برخی از محبوب‌ترین قهوه‌های جهان، را پرورش می‌دهد. قهوه‌های بالی که در نزدیکی آتشفشان باتور در شمال شرقی کینتامانی رشد می‌کنند، دارای بافتی سنگین و ابریشمی، اسیدیتهی کم و نت‌های چوبی قوی است که زیر نت‌های مرکباتی با نت‌های ادویه‌ای ظریف حس می‌شود.
جزیرهی فلورس که به خاطر باغ‌های زیرآبی خیره‌کننده‌اش نام‌گذاری شده، با رشته‌کوه‌های خیره‌کننده که در ارتفاع بیش از ۲۰۰۰ متری از سطح دریا سر به فلک می‌کشند، خاک آتشفشانی حاصل‌خیز و آب‌وهوای مناسب برای پرورش قهوه استثنایی، جواهری کوچک از یک جزیره است. فلورس تنها ۵۸۰ کیلومتر طول دارد و یکی از جزایر سوندای کوچک اندونزی است و قهوه، یکی از صادرات اصلی کشاورزی این جزیره است. گیاه قهوه ای که توسط بازرگانان پرتغالی به فلورس آورده شد، از آن زمان با دانه های جزیره ی جاوه ترکیب شده تا قهوه‌ای با طعم‌یادهای شکلاتی، گلی و نت‌های خاکی منحصربه‌فرد ایجاد کند.
جاوا، مهد قهوه‌ی اندونزی، اکنون تحت سلطه مزارع کوچک است و مزارع بزرگ دوران استعمار تنها بخشی از صادرات عربیکای این جزیره را تولید می‌کنند. گیاهان قهوه‌ی جاوه که به طور طبیعی در جاوه‌ی شرقی، در امتداد فلات آتشفشانی ایجن (۱۳۰۰+ متر بالاتر از سطح دریا) رشد می‌کنند، مواد مغذی و طعم فوق‌العاده‌ی خاک خود را جذب می‌کنند تا قهوه‌ای فوق‌العاده غنی و کامل با نت‌های شکلاتی تیره و تند ایجاد کنند. قهوه‌های جاوا کمی اسیدی‌تر از سایر اندونزیایی‌ها هستند.
پاپوآ، نیمهی اندونزیایی (غربی) گینهی نو است. پاپوآ که به‌عنوان جاوه ایریان شناخته می‌شود، دارای دو منطقه رشد اولیه است، دره‌ی بالیم در ارتفاعات مرکزی و دره‌ی کامو در منطقه‌ی نابیره. قهوه‌ی پاپوآ که به صورت ارگانیک در زیر سایهی طبیعی در ارتفاع ۱۳۰۰ متر بالاتر از سطح دریا رشد می‌کند، بافتی ابریشمی و شربتی، پایهی شکلاتی غنی و نت‌های بالایی ادویه‌ای افرا دارد.
جزیره سولاوسی، یکی از چهار جزیرهی بزرگ سوندا و یازدهمین جزیرهی بزرگ جهان است. سولاوسی شکل منحصر به فردی دارد، با چهار شبه جزیره، که به سمت جنوب، جنوب شرقی، شرق و شمال امتداد دارند، همه توسط سولاوسی مرکزی به هم متصل می‌شوند. در حالی که هر یک از این شبه‌جزیره‌ها دارای رشته‌کوه‌های سر به فلک کشیده هستند، بیشتر قهوه‌ی عرابیکای سولاوسی در ارتفاعات تانا توراجا واقع در غرب و جنوب غربی سولاوسی مرکزی رشد می‌کند. بیش از 95 درصد از قهوه عربیکا سولاوسی به طور طبیعی در توراجا در زمین‌های کوچک و خانوادگی کشت می‌شود. قهوه سولاوسی، دارای طعم‌یادهای خاکی همراه با نت‌های عمیق و ملایم ادویه‌ای و آجیلی شیرین است.
سوماترا، بزرگ‌ترین جزایر سوندا و ششمین جزیرهی بزرگ جهان، هم‌چنین بزرگ‌ترین تولید کننده‌ی قهوه عربیکا در اندونزی است. قهوه‌های سوماترا که در سطح جهانی مورد علاقه و تحسین قرار گرفته‌اند، با بافتی غلیظ، خامه‌ای و اسیدیتهی کم و نت‌های عمیق تقریبا تلخ، شکلاتی، چیلی، میوه‌های شیرین، سدر، تنباکو و نت‌های خاکی به‌طور منحصربه‌فردی تند هستند.
سوماترا با جنگل‌های بکر و قدیمی، آتشفشان‌های سر به فلک کشیده (عربیکا در ارتفاع ۱۲۰۰ متر بالاتر از سطح دریا رشد می‌کند)، خاک غنی، ریزاقلیم‌های پایدار و تنوع زیستی مورد نیاز برای ایجاد یک نوشیدنی پیچیده و سازگار با محیط زیست طبیعی، بسیار متنوع است. دو منطقه اصلی برای کشت قهوه در سوماترا وجود دارد، منطقه‌ی شمالی گایو، به مرکزیت آچه و ناحیهی شمالی لینتانگ، واقع در جنوب غربی دریاچه توبا. هر دو منطقه دارای رشته کوه‌های آتشفشانی سر به فلک کشیده هستند و هر دو منطقه در حال رشد تحت سلطه زمین داران کوچک (92+٪) هستند که از تکنیک‌های کشاورزی سنتی و طبیعی استفاده می‌کنند.
ویژگی های قهوه اندونزی
قهوه اندونزی دارای طعمی تلخ و شدید و طعم‌یادهای خاکی برجسته است. فرآوری نیمه شسته طعم‌یادهای خاکی، ادویه‌ای، چوبی، تنباکو و چرمی را در قهوه‌های اندونزی نمایان می‌کند. قهوه‌های این کشور معمولا پس‌مزه‌ای طولانی مدت با طعم کاکائوی شیرین نشده دارند.
خرید قهوه در فروشگاه آنلاین خوش کالا
فروشگاه آنلاین خوش‌کالا، بزرگ‌ترین بستر خرید صنعت خوراک و نوشیدنی کشور است که خوش کالا با گردآوری برندهای خوش نام و با کیفیت، با بیش از ۲۰۰۰ مدل های مختلف قهوه، پاسخ‌گوی نیاز هر سلیقه‌ای است. شما به راحتی می‌توانید با مقایسه‌ی محصولات مختلف،
خرید قهوه ترک،
خرید قهوه فوری ، سفارش خود را ثبت نموده و در صورت نیاز از مشاوره‌ی تخصصی کارشناسان بهره‌مند شوید.
سوالات متداول
قهوه عربیکا و روبستای اندونزی چه تفاوت‌هایی باهم دارند؟
به طور کلی، فارق از تفاوت‌های ژنتیکی، فیزیکی و کشت و نگه‌داری، قهوه‌ی عربیکا نسبت به قهوه‌ی روبوستا طعم شیرین و ترش‌تری دارد و ملس‌تر از تلخی روبوستاست. قهوه‌ی روبوستا نسبت به عربیکا کافئین و چربی بیش‌تری دارد.
قهوه سومترا متعلق به کشور اندونزی است؟
سوماترا، یک جزیرهی بزرگ اندونزیایی در غرب جاوه و جنوب جزیره مالایا قرار دارد و بخشی از خاک کشور اندونزی است.
اندونزی قهوه را به صورت سنتی تولید می کند یا مکانیکی؟
در اندونزی بیشتر کشت قهوه به صورت سنتی و در مزارع کوچک خانوادگی انجام می‌شود. البته مزارع بزرگ مکانیزه هم در این کشور به کشت قهوه مشغول هستند.
