نتیجهای یافت نشد
کانتیرها، گردش پول و ازدحام جمعیت: کووید-۱۹ باعث ایجاد هرج و مرج بی‌سابقه‌ای در صنعت قهوه شده است.
درحالی که کافه‌ها و رستوران‌ها کار و کسب خود را تعطیل کرده‌اند یا به دنبال راه‌های ابتکاری برای حفظ سودآوری‌اند، بازرگانان و تولیدکنندگان با مشکل دیگری روبه‌رو هستند: چگونه صنعت قهوه را فعال نگه داریم تا سال آینده نیز قهوه به کافه‌ها و سوپرمارکت‌ها راه پیدا کند و هم‌چنین به اندازه‌ی یک‌سال درآمد از دست نرود.
زمان‌های برداشت محصول سالانه و ماهیت جهانی زنجیره‌ی تامین، چالش‌های خاصی را برای بخش بالادستی صنعت قهوه ایجاد می‌کند. من با وارد کنندگان، صادرکنندگان و تولید کنندگان در پیوند با «برزیل» و «کلمبیا» صحبت کردم تا انگاشتی از اثر کووید-۱۹ بر تجارت آن‌ها از ماه می سال ۲۰۲۰ داشته باشم.
برای سالیان، اقتصاد دانان به ما هشدار می‌دادند که تقاضای جهانی برای قهوه در حال رشد است؛ و حالا ناگهان، مردم دیگر قهوه نمی‌خرند. کافه‌ها و رستوران‌های سراسر جهان درهای خود را بسته‌اند، برخی برای همیشه. «ریکاردو پریرا»، مدیر ارشد عملیاتی شرکت Ally Coffee، وارد کننده‌ی دانه‌های سبز قهوه، این اثر را از ابتدا احساس کرده است. در اروپا او متوجه شد: «یک توقف رخ داد. هیچ‌کس خرید نمی‌کرد. کسی کاری انجام نمی‌داد.»
با این حال، با پایان یافتن دوره‌های قرنطینه‌ی کامل درخواست افزایش می‌یابد. خیلی از کشورهای اروپایی همین حالا محدودیت‌هارا کاهش داده‌اند. حتی کشورهای بسیار آسیب دیده مانند اسپانیا و ایتالیا از میانه‌ی ماه می کافه‌ها را دوباره بازگشایی می‌کنند. در ایالات متحده‌ی آمریکا، استارباکس قصد دارد ۹۰٪ شعبه‌های خود را تا اوایل ماه ژوئن بازگشایی کند.
«ریکاردو» با احتیاط خوش‌بین است. او می‌گوید: «در دو هقته‌ی گذشته، به خصوص در اسکاندیناوی و آلمان شاهد جنبش بیش‌تری بودیم. می‌بینیم که مشتریان ]اروپایی[ ما در حال بازگشت به روال عادی خود هستند.» مدتی طول می‌کشد تا درخواست به سطح پیش از دنیاگیری برسد. حتی با آغاز کار کافه‌ها و رستوران‌ها، بسیاری مجبور می‌شوند تا تعداد مشتریانی که هم‌زمان بهشان خدمات می‌دهند را کاهش دهند. اعتماد به نفس پایین عمومی و نگرانی‌های بهداشتی هم‌چنین می‌توان باعث شود افراد کم‌تری به کافه‌ها سر بزنند. وی می‌گوید: « خرید قهوه و مصرف آن بی‌گمان کاهش می‌یابد؛ این مسلم است.»
سازمان جهانی قهوه (ICO) به تازگی پیش‌بینی کرده است که کاهش یک درصدی رشد تولید ناخالص داخلی (GDP)، می‌تواند کاهش ۰.۹۵ درصدی مصرف قهوه را همراه داشته باشد؛ یعنی ۱.۶ میلیون کیسه‌ی ۶۰ کیلوگرمی. «ریکاردو» می‌گوید: «این چالشی جدی است.» اما خوش‌شانس خواهیم بود اگر درخواست تنها ۱.۶ میلیون کیسه‌ی ۶۰ کیلویی کاهش یابد. صندوق بین‌المللی پول، پیش‌بینی کرده که تولید ناخلص داخلی جهانی درواقع ۳٪ و در اقتصادهای پیش‌رفته‌تر مانند آمریکا، اروپا و ژاپن ۶.۱٪ کاهش خواهد داشت.
با بسته شدن دفاتر و مدارس، در جنبشی که ممکن است در جهان پسا-دنیاگیری هم ادامه داشته باشد، کارمندان بیش‌تری از خانه کار می‌کنند. فیس‌بوک و گوکل پیش‌تر اعلام کرده‌اند که دورکاری برای بیشتر کارمندان تا پایان سال ۲۰۲۰ ادامه خواهد داشت. این ممکن است باعث افزایش خرید قهوه جهت مصرف خانگی شود و ترندهای اخیر را معکوس کند. بنا به گزارش «داده‌های ملی ترند قهوه» از انجمن ملی قهوه آمریکا (NCA)، ۲۲٪ افرادی که در روز گذشته قهوه نوشیده‌اند آن را در خانه آماده نکرده‌اند. افزایشی نسبت به سال ۲۰۱۲ که این عدد تنها ۱۶٪ بود.
با این وجود، با کاهش رفت‌وآمد یا غذا خوردن خارج از خانه، مصرف قهوه‌ی هتل‌ها، رستوران‌ها و کافه‌ها نیز به همراه بازار مصرف قهوه‌ی ادارات کاهش می‌یابد.
«ریکاردو» می‌گوید: «تجارت الکترونیک برخی مشتریان ما تا ۱۰ برابر رشد کرده است. فروششان به سوپرمارکت‌ها افزایش داشته... برخی برشته‌کاری‌ها متوجه خواهند شد که این جریان درآمد بسیار خوبی است که قبل از دنیاگیری به طور کامل از آن استفاده نمی‌کرده‌اند. بعید به نظر می‌رسد که این موضوع، کاهش حجم را جبران کند و می‌تواند برای کافه-رستری‌ها به کاهش سود به ازای هر فنجان منجر شود.
در همین حال، برخی تولیدکنندگان قهوه متوجه شده‌اند که محصول نهایی در حال تغییر است و خواسته‌ی خریداران آن‌ها نیز همین است. «ویسنته مخیا»، بنیان‌گذار و مدیرعامل کمپانی Clearpath Coffee، صادرکننده‌ی قهوه‌های اسپشیالتی کلمبیایی می‌گوید: «ما برای نیازهای برشته‌کاران سخت تلاش می‌کنیم تا پیشنهادها و قهوه‌های خود را با علایق جدید آن‌ها سازگار کنیم.»
«ردریگو سانچز والنسیا» از نسل چهارم کشاورزان قهوه‌ی مزرعه‌ی Finca Monteblanco واقع در کلمبیا معتقد است که حفظ ارتباط مهم است. او می‌گوید: «ما با مشتریان خود شروع به گفت‌وگوهای زیادی کرده‌ایم و با درنظر گرفتن بازار، تلاش می‌کنیم قهوه‌هایی در خور نیاز مشتریانی که از خانه کار می‌کنند تهیه کنیم.»
با کاهش درخواست، بسیاری از برشته‌کاری‌ها با نگرانی زیاد شاهد کاهش ذخایر نقدی خود بودند. در بحران، آن‌ها برای حفظ سرمایه‌ی در گردش خود هجوم بردند. «ریکاردو» می‌گوید: «ما تماس‌های تلفنی زیادی دریافت کردیم.» وی در ادامه توضیح داد که برشته‌کاری‌ها امیدوار بودند که واردکنندگان قهوه‌ی طرف حسابشان بتوانند شرایط پرداخت انعطاف‌پذیر تری پیشنهاد کنند. با این وجود، بار اقتصادی به دوش واردکننده، و به نوبه‌ی خود، صادر کننده و حتی تولید کننده‌ی قهوه نهاده شد.
بسیاری از کار و کسب‌ها در شرایط حساسی قرار داشتند که برای حفظ دارایی و سرمایه‌ی خود، مجبور به محدود کردن گزینه‌های پرداخت انعطاف‌پذیر بودند. «ریکاردو» می‌گوید: «برای کمک به مشتریانمان تمام تلاش خود را می‌کنیم؛ اما هم‌چنین باید برخی از دستورالعمل‌ها و پروتکل‌های ارائه شده از طرف وام‌دهنگانمان را نیز دنبال کنیم.»
بسیاری از تولید کنندگان و صادرکنندگان در تلاش برای کنار آمدن با لغو قرارداد خرید دانه‌ی سبز قهوه توسط وارد کنندگان و برشته‌کاری‌ها هستند. از آن‌جایی که واردکنندگان باید به قراردادهای خود با صادرکنندگان و تولیدکنندگان پای‌بند باشند، گزینه‌های پرداخت انعطاف‌پذیری که می‌توانند به برشته‌کاری‌ها ارائه کنند را محدود کرده‌اند. از طرفی واردکنندگان با احترام به این قراردادها، به حمل‌ونقل قهوه در مبدا کمک می‌کنند که هرچه سریع‌تر انجام گردد. در برخی موارد «ریکاردو» می‌گوید: «ما آن‌ها را تشویق می‌کردیم که قهوه‌ها را سریع‌تر برای صادرات آماده کنند.» بنابراین تولیدکنندگان سریع‌تر دست‌مزدشان را دریافت می‌کنند و ریسک گیر کردن قهوه در بنادر کم‌تر خواهد بود.
هم‌زمان با حجوم سرمایه‌گذاران سراسر جهان برای خرید دارایی‌های امنی که وزارت خزانه‌داری ایالات متحده‌ی آمریکا اشاره کرده، ارزش دلار آمریکا به صورت چشم‌گیری افزایش داشته. این کمک کرد تا رویه‌ی قیمت پایین قهوه در کلمبیا پس از طی دهه‌ها متزلزل شود.
«ویسنته مخیا» می‌گوید: «قیمت داخلی در مدت دو ماه تقریبا ۳۰٪ افزایش یافت.» خیلی از صادرکنندگان کلمبیا تحت تاثیر این نوسان چشم‌گیر قرار گرفتند. «ویسنته» اضافه کرد: «ما باید هزینه‌های بیش‌تری بابت قهوه بپردازیم، بنابراین پیش‌بینی بودجه و جریان نقدی‌مان طبق برنامه کار نکرد و باید خیلی سریع پول بیش‌تری پیدا می‌کردیم.»
در همین حال، افزایش قیمت برای بسیاری از کشاورزان کلمبیایی که قهوه‌ی خود را از طریق برنامه‌ی خرید قهوه‌ی دولت که توسط «فدراسیون ملی تولید کنندگان قهوه‌ی کلمبیا (FNC)» اجرا می‌شود می‌فروشند، کمک خوبی است. همان‌طور که برای کارگران مزرعه، ذخیره‌ی مواد غذایی منجر به فشار مالی شده است. «لئوناردو مونتسانتو تاوارس»، مدیرعامل کمپانی Montesanto Tavares Group Farms، شرکتی که مزارع قهوه‌ی برزیل را اداره می‌کند توضیح می‌دهد: «بسیاری از ما برای ذخیره‌ی غذای چند ماه به فروشگاه‌ها مراجعه کردیم.
از آن‌جایی که کارگران مزرعه هزینه‌ی بیش‌تری برای غذای غیرقابل فساد می‌کردند، پس‌اندازهای خانگی‌شان از بین می‌رفت. لئوناردو می‌گوید: «برای کارگرانی که حقوق پایه دریافت می‌کنند، این می‌تواند آن‌ها را در شرایط حساسی قرار دهد.
در برزیل، کارمندان در ماه دسامبر [آخرین ماه سال میلادی]، دو برابر معمول دست‌مزد دریافت می‌کنند. کمپانی Montesanto Tavares در این زمان بی‌سابقه، این امر را جلو انداخت.
پروتکل‌های فاصله‌گذاری اجتماعی، باعث شده که برداشت قهوه از نظر لجستیک چالش برانگیزتر و گران‌تر از حد معمول شود. دنیاگیری کووید-۱۹ درست زمانی آغاز شد که مزارع قهوه‌ی کلمبیا خود را برای برداشت محصول آماده می‌کردند، زمانی که به طور معمول مزارع پر از کارگران فصلی‌اند که مشغول دست‌چین کردن گیلاس‌های قهوه هستند.
رودریگو می‌گوید: «ما اصول بهداشتی خود را تغییر داده‌ایم.» او تضیح می‌دهد که هنگام ورود دست‌ها و چکمه‌ها را تمیز کرده و سعی می‌کنند فاصله‌ی اجتماعی را رعایت کنند. وی اضافه کرد: «ما بیشتر مراقبیم که قهوه چین‌ها چگونه در مزارع پخش می‌شوند. ما سعی می‌کنیم از حفظ فاصله‌ی اجتماعی اطمینان حاصل کنیم.» معنای این امر برای مقیاس برداشت فعلی کلمبیا هنوز مشخص نیست، اما احتمالا هزینه‌های برداشت به ازای هر کیسه افزایش می‌یابد.
در همین حال، در گواتمالا، ویروس در انتهای زمان برداشت محصول وارد کشور شد. ریکاردو می‌گوید: «من با برخی از شرکایمان [در گواتمالا] گفت‌وگو کردم و آن‌ها برای یافتن نیروی کار برای به پایان رساند برداشت محصول سختی داشتند.»
برای بسیاری از تولیدکنندگان قهوه‌ی اسپشیالتی در آمریکای مرکزی و جنوبی که با لغو قرارداد و کمبود نیروی کار روبه‌رو شده‌اند، قهوه‌ی کلاس تجاری ممکن است جذاب‌تر شود. با کمبود جریان وجوه نقد، توجیه سرمایه‌گذاری در زمینه‌ی نگهداری مزارع و کیفیت مشکل است. اما تولیدکنندگان تقریبا همیشه و مخصوصا زمانی که ذخیره‌سازی مواد خوراکی درخواست را افزایش داده می‌توانند قهوه‌هایی با کیفیت پایین‌تر را در بازارهای داخلی به فروش رسانند.
ریکاردو می‌گوید: «کشاورزان از حفظ کیفیت آسوده می‌شوند. دیگر نیازی به تلاش اضافی برای تولید قهوه‌ای با کیفیت و فروش آن به عنوان قهوه‌ی اسپشیالتی برای کسب سود ندارند.» این می‌تواند از توسعه‌ی بخش «تولید قهوه‌ی اسپشیالتی» در سال‌های آینده جلوگیری کد.
در برزیل، جایی که برداشت قهوه تازه آغاز شده، به لطف نوع زمین‌های کشور و تاریخ‌چه‌ی قهوه‌چینی مکانیکی، ممکن است تاثیر ورود ویروس چنان جدی نباشد. لئوناردو می‌گوید: «برای جلوگیری از تجمع گروه‌های بزرگ قهوه‌چینان و در نظر گرفتن سلامت کارگران، تصمیم گرفتیم تنها از ماشین‌های برداشت مکانیزه استفاده کنیم.»
در حال حاضر قهوه‌ها به کارخانه‌های کلمبیایی می‌رسند که به دلیل فاصله‌گذاری اجتماعی و ساعات کار کم‌تر، ظرفیت کاهش می‌یابد. با کار کندتر و کم بازده‌تر، هزینه‌ی فرآوری قهوه افزایش می‌یابد.
کووید-۱۹ هم‌چنین باعث افزایش هزینه‌های حمل و نقل در کلمبیا گردیده. ریکاردو می‌پرسد: «آیا آن‌ها کامیون‌های کافی برای اننقال قهوه از نقطه‌ی A به B دارند؟ یا برای انتقال قهوه از کارخانه به انبار بنادر؟» وی اضافه می‌کند که رستوران‌های کلمبیایی در امتداد بزرگ‌راه‌ها تعطیل هستند: «بنابراین آن‌ها باید به رانندگان غذا دهند تا بتوانند محصولات را از مزرعه به کارخانه و از آن‌جا به بنادر منتقل کنند.»
تجار نگران کمبود کانتینر نیز هستند. ریکاردو گفت که از شرکای نگران تماس تلفنی داشته است که: «من فکر نمی‌کنم کانتینری برای حمل و نقل داشته باشیم.» از آن‌جا که صادرات در سراسر جهان به دلیل اقتصاد کساد، کند شده است و برخی شهر‌های چین قرنطینه‌ی دوهفته‌ای را برای کانتینرها هم اعمال می‌کنند، صادرکنندگان قهوه ممکن است مجبور شوند با تاخیرهای طولانی‌تر حمل و نقل و افزایش کرایه‌ی بار مقابله کنند.
با این حال، لئوناردو می‌گوید برزیل فعلا از این چالش‌ها اجتناب می‌کند: «ما هر ماه حدود ۵۰۰ تا ۶۰۰ کانتینر صادر می‌کنیم که خوش‌بختانه با شرکت‌های صادرکننده‌ی خود، هم‌کاری نزدیکی داریم و کامیون‌های‌مان مانند زمان قبل از دنیاگیری کار می‌کنند و تاخیری از مزرعه تا بندر تجربه نمی‌کنیم.»
با نوسان عرضه و تقاضا و تعطیل شدن فروشگاه‌های کار و کسب‌ها، فضای انبارها می‌تواند به زودی به مشکل دیگری بدل شود. ریکاردو می‌گوید: «شرکت‌های بزرگ برشته کاری قهوه سرعت خود را کاهش داده و بخش بزرگی از تجارت خود را از دست می‌دهند و بنابراین، قهوه را از انبارها به مراکز خود منتقل نمی‌کنند.» اگر برشته‌کاری‌ها نتوانند محموله‌های خود را تحویل گیرند، ممکن است آن محموله‌ها در فضاهای در اختیار واردکننده مانند انبارها، بنادر یا حتی کشور مبدا گیر کنند.
در نتیجه‌ی این چالش‌ها، این دنیاگیری به زودی می‌تواند بر تنوع، قیمت و تازگی قهوه‌ای که برشته‌کاری‌ها می‌توانند به مشتریان خود ارائه کنند، اثر منفی گذارد.
کووید-۱۹، تنها به عنوان یک بحران بهداشتی آغاز شد، اما پیامدهای اقتصادی آن به طور فزاینده‌ای مشهود است. بازیگران زنجیره‌ی تامین قهوه در صورت امکان از یک‌دیگر حمایت می‌کنند تا از تنگنا و خسارات مالی عبور کنند. در ماه‌های آینده، ممکن است شاهد کاهش قهوه‌های اسپشیالتی، کم‌شدن برشته‌کاری‌های اسپشیالتی و تغییر همیشگی در نحوه‌ی مصرف قهوه در نتیجه‌ی این بحران باشیم. کاهش درخواست ناشی از رکود جهانی می‌تواند تولیدکنندگان و بازرگانان را به شدت تحت تاثیر قراردهد.
اما، هرچه‌قدر که وضع امروز وخیم است، بسیاری امیدوار هستند که به زودی شاهد روند صعودی باشیم. ویسنته مخیا می‌گوید: «علاقه‌مندان به قهوه همیشه آن قهوه‌های منحصر به فرد و درجه یک را می‌خواهند و ما هم‌چنان به ارائه‌ی برخی پیشنهادهای خوب برای آن دسته از مشتریان تمرکز خواهیم کرد.»
و همان‌طور که ریکاردو می‌گوید: «ما موجوداتی اجتماعی هستیم. می‌خواهیم با مردم تعامل داشته باشیم، با مردم ارتباط برقرار کنیم، به کافه‌ها و رستوران‌ها برویم، به سفر برویم و در دیگر کشورها در هتل اقامت کنیم.»
منبع: Perfect Daily Grind
کنترل عصاره‌ی قهوه، بهترین و هم یکی از سخت‌ترین موارد در دم‌آوری قطره‌ای است. عناصر بسیاری باید در نظر گرفته شود، آن‌ها را به درستی ترکیب کرده و می‌توانید یک قهوه‌ی خوش‌مزه داشته باشید.
موج سوم قهوه. در کافی‌شاپ‌ها و فضای مجازی بارها با این اصطلاح روبه‌رو می‌شویم؛ اما واقعا معنای آن چیست؟ تفاوت آن با قهوه‌ی اسپشیالتی و موج اول، دوم و چهارم در چیست؟
قهوه دوستان با هر سطح از تخصص، تا حدودی با اسامی «عربیکا» و «روبوستا» آشنا هستند که برای اشاره به دو گونه دانه‌ی قهوه که برای مقاصد تجاری کشت می‌شوند مورد استفاده قرار می‌گیرند.
