نتیجهای یافت نشد
با توجه به علاقه‌ی بسیاری از مردم به قهوه، نحوه دم‌آوری آن برای تهیه‌ی یک نوشیدنی لذت‌بخش بسیار مهم است.
برای تهیه و دم‌آوری یک قهوه عالی، ایجاد تعادل بین متغیرهای مختلف تهیه قهوه بسیار مهم است.
داشتن مشخصات رست با توجه به دستورالعمل دم کردن، روش دم و نسبت قهوه به آب لازم است.
قهوه بوداده در سه دسته جای دارند: قهوه با رست روشن، رست متوسط و رست تیره. که هر شخصی بر اساس سلیقه خود برای تهیه قهوه از یک رست خاص استفاده می‌کند. هیچ استاندارد خاصی برای انواع روست وجود ندارد در نتیجه از نام آن‌ها برای پروفایل استفاده می‌شود(رست روشن، رست متوسط، رست تیره).
روست‌های روشن درقهوه بر حفظ خصوصیات اصلی قهوه دلالت دارد در نتیجه طعم اصلی قهوه در روست‌های روشن بیشتر حفظ می‌شود.
همچنین این نوع روست قهوه سبکتر بوده و میزان اسیدیته آن بیشتر می‌باشد.
اما در روست‌های تیره‌تر، طعم اصلی قهوه با طعم شکلات و مواد مغذی دیگر پوشش داده شده و کمتر ملموس است.
باید توجه داشت روست زیاد قهوه امکان دارد طعم آن‌را تلخ نماید.
تفاوت در پروفایل قهوه تنها منحصر به طعم و عطر آن نمی‌باشد بلکه روست بیشتر دانه‌های قهوه سبب مشبک شدن و کاهش تراکم دانه‌ها شده در نتیجه میزان حلالیت آن‌ها نیز افزایش پیدا می‌کند. به همین دلیل است که برای تهیه قهوه اسپرسو، از دانه‌های با رست تیره استفاده می‌شود.
در تهیه قهوه اسپرسو زمان بسیار کمی برای دم‌آوری قهوه در اختیار داریم در نتیجه قهوههای با رست تیره انتخاب مناسبتری نسبت به قهوههای با رست روشن برای روسترها می‌باشد.
سطح عصاره‌گیری دانه‌های قهوه برای تهیه یک فنجان قهوه خوشمزه و ایده‌آل بسیار مهم است.
مخلوط کردن دانه‌های قهوه با آب سبب آزاد شدن یکسری ترکیبات شیمیایی از قهوه می‌شود به صورتی‌که در ابتدا طعم اصلی قهوه و اسیدیته بودن آن آزاد می‌شود سپس قند قهوه که مسئول ایجاد طعم شیرین آن است و در نهایت آن دسته از ترکیباتی که سبب ایجاد طعم تلخ قهوه می‌شوند.
عدم عصاره‌گیری صحیح و دادن زمان بسیار کم به عصاره‌گیری قهوه سبب ایجاد طعمی ترش در هنگام نوشیدن قهوه می‌شود که غیرحرفه‌ای بودن باریستا را نشان می‌دهد. همچنین روست و عصاره‌گیری بیش از حد آن نیز سبب تلخی زیاد آن می‌شود. در نتیجه حفظ تعادل بهترین راه است.
همانطور که گفته شد برای تهیه قهوه اسپرسو از روست‌های تیره‌ی قهوه استفاده می‌شود چون دانه‌ها مشبک بوده و زمان دم‌آوری کمتری می‌خواهد اما قهوههای با روست روشن ساختار متراکم‌تری داشته در نتیجه به زمان دم‌آوری بیشتری نیاز دارد. این امر بیانگر این است که اگر شما از قهوه و دستورالعمل یکسان اما از دو پروفایل روست متفاوت استفاده کنید، طعم و مزه‌ی متفاوتی را تجربه خواهید کرد.
گفته می‌شود قهوههای با رست روشن‌تر، خصوصیات عطری پیچیده‌تری را القا می‌کنند که با دم‌آوری آرام‌تر می‌توان این خصیصه‌ها را برجسته‌تر کرد.
جهت تطبیق دستور تهیه‌ی قهوه خاص و متفاوت خود با پروفایلی جدید از قهوه، برای جبران میزان مشبک بودن قهوه و حلالیت آن روش‌های دیگر نیز وجود دارد. از جمله:
میزان آسیاب قهوه، دمای آب و زمان لازم برای دم‌آوری قهوه
هرچه آسیاب دانه‌های لوبیا بیشتر باشد، سطح تماس آن نیز افزایش پیدا می‌کند. در نتیجه سرعت عصاره‌گیری نیز افزایش پیدا می‌کند. این روش برای کسانی مناسب است که عادت به استفاده از قهوه با روست متوسط دارند اما میل به امتحان قهوه با روست سبک و روشن دارند.
تنظیم دمای آب یکی دیگر از عوامل موثر در تهیه قهوه دلخواه می‌باشد. درجه حرارت پیشنهادی برای تهیه قهوه 195–205 درجه فارنهایت / 90–96 درجه سانتیگراد می‌باشد. اما پیشنهاد روسترهای خبره، استفاده از درجه حرارت پایین برای قهوههای با روست تیره و درجه حرارت بالا برای تهیه قهوههای با روست روشن می‌باشد.
روشن است که افزایش درجه حرارت آب، سرعت تهیه قهوه را نیز افزایش می‌دهد.
نکته قابل توجه در این مورد این است که روست تیره دانه‌های قهوه اگر با آب در دمای بالا درست شود، طعم خوبی نخواهد داشت. در حالی‌که روست‌های روشن قهوه می تواند با دمای پایین‌تر، طعم خوبی داشته باشد.
هرچه زمان قرارگیری قهوه در معرض آب طولانی‌تر باشد، عصاره‌گیری بهتر انجام می‌شود بدیهی است این امر برای قهوههای با روست تیره مناسب نیست.
کنترل عصاره‌ی قهوه، بهترین و هم یکی از سخت‌ترین موارد در دم‌آوری قطره‌ای است. عناصر بسیاری باید در ن...
موج سوم قهوه. در کافی‌شاپ‌ها و فضای مجازی بارها با این اصطلاح روبه‌رو می‌شویم؛ اما واقعا معنای آن چی...
قهوه دوستان با هر سطح از تخصص، تا حدودی با اسامی «عربیکا» و «روبوستا» آشنا هستند که برای اشاره به دو...